Εξερευνώντας Είδη Μελισσών: Τύποι Μελισσών Και Ποικιλίες Μελισσών

Η παγκόσμια αφθονία ανθοφόρων φυτών από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια πριν άνοιξε έναν κόσμο ευκαιριών για τις χορτοφάγους σφήκες που σήμερα γνωρίζουμε ως μέλισσες. Η προσαρμοστική ακτινοβολία πολλαπλασιάστηκε σε όλο τον κόσμο, πράγμα που σήμαινε ότι διαφορετικοί τύποι μελισσών εξελίχθηκαν καθώς ταίριαζαν με τη μεγάλη ποικιλία περιβαλλόντων, οικοτόπων και λουλουδιών.

Τα εκτιμώμενα 20.000 είδη μελισσών ταξινομούνται σε εννέα διακριτές οικογένειες, οι οποίες μπορούν να χωριστούν σε τρεις ευρείες ομάδες ανάλογα με το μέσο μήκος της γλώσσας της μέλισσας ή αυτό που ονομάζεται προβοσκίδα. Οι μακρόγλωσσες μέλισσες πίνουν νέκταρ από βαθιά μέσα στους θαλάμους των λουλουδιών, ενώ οι πιο κοντόγλωσσες μέλισσες τείνουν να είναι πιο αρχαίες, μοιάζοντας περισσότερο με τους προγόνους τους σαρκοφάγους σφήκες.

Κοντόγλωσσες Μέλισσες

Andrenidae : Μέλισσες εξόρυξης, που απαντώνται σε εύκρατα, άνυδρα, θερμά κλίματα. Απουσιάζει από την Αυστραλία. Τριχωτός. Η κληρονομιά της σφήκας είναι ορατή στη δομή του προσώπου χρωματιστά μοτίβα που μοιάζουν με τα φρύδια, αρσενικά με τρίχες προσώπου, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αναγνώριση ατόμων, αλλά τα Andrenidae έχουν πιο προχωρημένα μάτια. Φωλιάστε σε απλά λαγούμια εδάφους ή σε κυψέλες που απαιτούν πολυτροπική επικοινωνία για να επιτευχθεί πολύπλοκη αρχιτεκτονική.

Colletidae: Γύψινες μέλισσες, καλυμμένες μέλισσες, κιτρινοπρόσωπες μέλισσες, μέλισσες από πολυεστέρα. Τυπικά αυστραλιανά, με ορισμένα είδη στη Νότια Αμερική και λίγα στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Μια μοναδική γλώσσα δύο μερών χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει αξιοσημείωτα λαγούμια φωλιάς επενδεδυμένα με λείες εκκρίσεις πολυεστέρα. Ορισμένες μεταφέρουν τη γύρη καταπίνοντάς την και αναρροφώντας την, αντί να τη μεταφέρουν έξω από το σώμα τους όπως οι περισσότερες άλλες μέλισσες, ενώ άλλες Colletidae μεταφέρουν γύρη στις τρίχες των ποδιών. Μπορεί να έχει μεγάλα μάτια (απλά μάτια), βοηθώντας τους να βλέπουν σε αμυδρό φως

Stenotritidae: Η μικρότερη οικογένεια μελισσών. Αυστραλός. Παρόμοιο με το Colletidae, αλλά με ένα στοματικό μέρος αντί για τα δύο ξεχωριστά του Colletidae. Φωλιά σε λαγούμια. Μεγάλο και ασαφές.

Μέτριες Μέλισσες

Dasypodaidae, Meganomiidae και Melittidae: Πρωτόγονες οικογένειες, οι λιγότερο αλλαγμένες από όλες τις μέλισσες από τότε που χωρίστηκαν από σφήκες. Βρίσκεται κυρίως στην Αφρική. Τείνουν να είναι επιλεκτικοί ειδικοί όσον αφορά την πηγή τροφής τους, μερικές φορές παραιτούνται από τη γύρη για τα έλαια λουλουδιών. Οι οικογένειες Dasypodaidae και Meganomiidae έχουν συχνά αντιμετωπιστεί ως υποοικογένειες των Melittidae.

Halictidae: Οι μέλισσες ιδρώτα που βρέθηκαν σε όλο τον κόσμο. Συχνά έλκεται από τον ιδρώτας. Μικρό. Μπορεί να είναι πολύχρωμο και να κάνει τσίμπημα. Φωλιάστε υπόγεια σε χώμα ή άμμο. Ιδιαίτερα κοινωνικά, με κάποια κλεπτοπαρασιτικά (βλ. Apidae, δεξιά), αλλά υπάρχουν και μοναχικά Halictids. Το φάσμα των κοινωνικών τους συστημάτων τους καθιστά μια συναρπαστική ομάδα που χρησιμοποιείται για τη μελέτη της εξέλιξης της κοινωνικής ζωής.

Μακρόγλωσσες μέλισσες

Apidae : Κούκος, ξυλουργός, εκσκαφέας, βομβιστής, χωρίς κεντρί και μέλισσες που απαντώνται παγκοσμίως. Με ή χωρίς λειτουργικό ωοτοκία (τσίμπημα). Μοναχικές έως ευκοινωνικές, μερικές παρασιτούν ακόμη και άλλες μέλισσες κλέβοντας τους πόρους τους (κλεπτοπαρασιτισμός) – όπως οι μέλισσες κούκου, οι οποίες γεννούν τα αυγά τους στη γύρη που συλλέγουν οι μέλισσες-ξενιστές τους. Μερικοί παράγουν προϊόντα που χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο.

Megachilidae : Φυλλοκόπτες μέλισσες, μέλισσες κτιστών, μέλισσες οπωρώνων, μέλισσες που απαντώνται παγκοσμίως. Ονομάστηκε από τα υλικά που μαζεύουν για να φτιάξουν τις φωλιές τους. Μεταφέρετε τη γύρη σε μια εξειδικευμένη δομή (scopa) στην κοιλιά και όχι στα πίσω πόδια ή εσωτερικά, περιορίζοντας την ικανότητά τους να μεταφέρουν αποτελεσματικά τη γύρη πίσω στη φωλιά και απαιτώντας έτσι πιο συχνές διαδρομές στα λουλούδια. Η συμπεριφορά τους μέσα στο λουλούδι τα καλύπτει και σε γύρη. Σε συνδυασμό, αυτοί οι παράγοντες τους καθιστούν ιδιαίτερα αποτελεσματικούς επικονιαστές

Είδη Μελισσών

Μέσα στα εκτιμώμενα 20.000 είδη μελισσών, περίπου 250 είναι βομβίνοι, 500-600 είναι μέλισσες χωρίς κεντρί και 7 είναι μέλισσες. Οι υπόλοιπες (η μεγαλύτερη ομάδα με διαφορά) είναι οι μοναχικές μέλισσες. Παρακάτω είναι μια ολοκληρωμένη λίστα με μερικούς από τους διάφορους τύπους μελισσών, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τον βιότοπό τους, την κατάσταση, τα φυτά τροφής, το μέγεθος και πολλά άλλα.

Μέλισσες (Genus Apis )

Οι μέλισσες του γένους Apis είναι πραγματικά κοινωνικές μέλισσες και αναμφισβήτητα καταλαμβάνουν την κορυφή του εξελικτικού δέντρου των μελισσών. Σχηματίζουν μεγάλες πολυετείς αποικίες που αποτελούνται από μια βασίλισσα, η οποία μπορεί να ζήσει για αρκετά χρόνια, αρσενικούς κηφήνες που υπάρχουν για την καλοκαιρινή περίοδο και πολλούς στείρους εργάτες των οποίων η διάρκεια ζωής ποικίλλει από μερικές εβδομάδες έως πολλούς μήνες. Αυτές οι μεγάλες και πολύπλοκες αποικίες χρειάζονται μεγάλες αποθήκες τροφίμων για να επιβιώσουν σε περιόδους έλλειψης ή κρύου καιρού. Όλα τα είδη κατασκευάζουν χτένες από κερί που εκκρίνεται από τους εργάτες, παίρνοντας τη μορφή εξαγωνικών κυψελών διατεταγμένων σε μία ή περισσότερες κάθετες χτένες.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ ( APIS MELLIFERA )

Εγγενής: Ευρώπη, Αφρική και μεγάλο μέρος της Ασίας και έχει εισαχθεί σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική

Αριθμός Ειδών: Υπάρχουν 25-30 διακριτά υποείδη, χωρισμένα σε διάφορες ομάδες – γενικά συμφωνείται ότι είναι η αφρικανική καταγωγή (Al, η δυτική και βορειοευρωπαϊκή καταγωγή (M), η καταγωγή της νοτιοανατολικής Ευρώπης (C), η καταγωγή της Εγγύς και Μέσης Ανατολής γενεαλογία (0), και ένα πέμπτο βρέθηκε μόνο στην Αιθιοπία (Y)

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος μιας βασίλισσας μέλισσας είναι 0,96 – 1,00 ίντσες. Το μήκος του σώματος μιας εργάτριας μέλισσας είναι 0,81 – 0,85 ίντσες. Το σώμα μιας αρσενικής μέλισσας είναι 0,47 – 0,51 ίντσες.

Τροφικά φυτά: Οι μέλισσες είναι πιθανώς τα πιο γενικά apis, καθώς τρέφονται με φυτά από πολλές οικογένειες.

Περιγραφή: Το χρώμα μιας ευρωπαϊκής μέλισσας ποικίλλει, από μαύρο έως κίτρινο, αλλά συχνά με πορτοκαλί και μαύρες ρίγες. Το μέγεθος ποικίλλει μόνο λίγο μεταξύ των υποειδών.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής: Πρόκειται για κοινωνικές μέλισσες, με αποικίες που μπορεί να ξεπερνούν τις πενήντα χιλιάδες εργάτες στο απόγειο του καλοκαιριού. Είναι ο πιο ευρέως χρησιμοποιούμενος εμπορικός επικονιαστής. Στην άγρια φύση, μια ευρωπαϊκή μέλισσα φωλιάζει σε κοιλότητες όπως κούφια δέντρα, αλλά είναι πολύ προσαρμόσιμη και θα καταλάβει μια σειρά από άλλες κοιλότητες, συμπεριλαμβανομένων πολλών σχεδίων τεχνητών κυψελών. Τα υποείδη ποικίλλουν σε επιθετικότητα, με ορισμένες αφρικανικές φυλές να είναι πολύ επιθετικές. Ορισμένες φυλές, όπως αυτές από τη νότια Αφρική, σωρεύουν εύκολα σε περιόδους έλλειψης και είναι λιγότερο εύκολο να διαχειριστούν από τις ευρωπαϊκές φυλές.

ΑΣΙΑΤΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ ( APIS CERANA )

Εγγενής: Νότια και Νοτιοανατολική Ασία

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος μιας βασίλισσας είναι 0,85 – 0,89 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός εργαζόμενου είναι 0,39 – 0,75 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,39 – 0,47 ίντσες.

Φυτά τροφίμων: Η ασιατική μέλισσα είναι ένα γενικό είδος, που τρέφεται με φυτά από πολλές οικογένειες.

Περιγραφή: Οι ασιατικές μέλισσες είναι παρόμοιες με τις ευρωπαϊκές μέλισσες, αλλά ελαφρώς μικρότερες και ποικίλουν στο χρώμα. Γενικά πιστεύεται ότι υπάρχουν οκτώ υποείδη, δύο από τα οποία χρησιμοποιούνται για μελισσοκομία στην Ινδία.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής: Αυτό το είδος έχει προηγμένο σύστημα επικοινωνίας χορού, αλλά υπάρχουν μικρές παραλλαγές στους χορούς. Οι φυσικές τοποθεσίες φωλιών είναι κοιλότητες όπως κούφια δέντρα. Αυτές οι μέλισσες μπορούν να διατηρηθούν σε ξύλινες κυψέλες για παραγωγή μελιού, αλλά η φυσική τους μεταναστευτική συμπεριφορά τις κάνει επιρρεπείς σε φυγή. Όταν ένας σφήκας προσπαθεί να εισέλθει στην κυψέλη, μεγάλοι αριθμοί μελισσών συγκεντρώνονται γύρω από τον εισβολέα, σχηματίζοντας μια μπάλα που θερμαίνεται γρήγορα στους 117°F (47°C), σκοτώνοντας τον σφήκα αλλά χωρίς να βλάψουν τις μέλισσες. Άλλες συμπεριφορές περιλαμβάνουν το «λαμπύρισμα» στην είσοδο της κυψέλης για να αποτρέψει τους σφήκες από την προσγείωση.

Βομβίνοι

Οι μέλισσες είναι όλες μέλη της οικογένειας Apidae και τοποθετούνται στη φυλή Bombini. Είναι κοινωνικές μέλισσες που βρίσκονται σε όλο το βόρειο ημισφαίριο και τη Νότια Αμερική και υπάρχουν περίπου 250 είδη παγκοσμίως. Τα περισσότερα είδη είναι εύκρατα, αν και μερικά είναι τροπικά. Οι μέλισσες είναι προσαρμοσμένες σε εύκρατο κλίμα, είναι μεγάλες και γούνινες και μπορούν να πετούν σε δροσερές συνθήκες.

GARDEN BUMBLE BEE ( BOMBUS HORTORUM )

Εγγενής: Ευρώπη καθώς και μέρη της Ασίας και της Νέας Ζηλανδίας

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος μιας βασίλισσας μέλισσας είναι 0,67 – 0,79 ίντσες. Το μήκος του σώματος μιας εργάτριας μέλισσας είναι 0,43 – 0,63 ίντσες. Το μήκος του σώματος μιας αρσενικής μέλισσας είναι 0,55 – 0,59 ίντσες.

Φυτά τροφής: Οι μέλισσες είναι μακρόγλωσσες και ειδικεύονται στο κόκκινο τριφύλλι, την αλεπού, το αγιόκλημα και πολλά άλλα φυτά.

Περιγραφή: Μαύρη μέλισσα με τρεις λεμονοκίτρινες ρίγες (δύο στον θώρακα, μία στην κοιλιά) και λευκή ουρά. Το αρσενικό, η βασίλισσα και η εργάτρια μοιράζονται αυτόν τον χρωματισμό, αν και το αρσενικό έχει κίτρινο κεφάλι. Μόνο σπάνια βρίσκονται ολόμαυρες μέλισσες. Αυτή η μέλισσα διακρίνεται από παρόμοια είδη από το μακρύ, στενό πρόσωπό της. Η πολύ μακριά γλώσσα του (έως 0,79 ίντσες/20 mml συχνά προεξέχει καθώς η μέλισσα πετάει ανάμεσα σε βαθιά λουλούδια όπως τα γάντια αλεπού. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργάτες έχουν συχνά έναν γυαλιστερό θώρακα, όπου τα μαλλιά έχουν τρίψει στη φωλιά.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής: Οι μέλισσες του κήπου σχηματίζουν βραχύβιες αποικίες με έως και εκατό εργάτες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, φωλιάζοντας σε παλιές φωλιές μικρών θηλαστικών, ρηχές γρατζουνιές, κάτω από ρίζες δέντρων κ.λπ., αλλά όχι περισσότερο από 20 ίντσες (500 mm). κάτω από την επιφάνεια. Αυτές οι μέλισσες θα φωλιάσουν επίσης σε ανθρωπογενείς τοποθεσίες όπως σε κουβάδες, κάτω από υπόστεγα ή σε κάδους κομποστοποίησης. Η βασίλισσα προμηθεύει τη φωλιά της με προμήθειες, συμπεριλαμβανομένων δοχείων μελιού με αποθηκευμένο νέκταρ και γύρη. Τα αρσενικά περιπολούν μια περιοχή, όχι περισσότερο από 3 πόδια (1 m) πάνω από το έδαφος, αρωματίζοντας την με φερομόνη για να προσελκύσουν τις νεαρές βασίλισσες ως πιθανούς συντρόφους. Αυτή η φωλιά της μέλισσας παρασιτεί από τη μέλισσα κούκου Bombus barbutellus. Η Garden Bumble Bee είναι μια ήρεμη μέλισσα, που είναι πιο πιθανό να κουνήσει το μέσο πόδι της ως προειδοποίηση παρά να τσιμπήσει.

COMMON EASTERN BUMBLE BEE ( BOMBUS IMPATIENS )

Ιθαγενής: Αυτή είναι μια κοινή γενική μέλισσα πολλών αγροτικών και αστικών ενδιαιτημάτων, από το κρύο του Καναδά και της Μινεσότα έως την υποτροπική Φλόριντα. Απλώνεται δυτικά και νότια στις Η.Π.Α.

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος μιας βασίλισσας είναι 0,83 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός εργάτη είναι 0,63 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,67 ίντσες.

Φυτά τροφίμων: Επισκέπτεται ένα ευρύ φάσμα αγριολούλουδων και φυτών κήπου. εμφανίζεται συνήθως στο goldenrod στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο.

Περιγραφή: Μια μαύρη-καφέ μέλισσα με χρυσή γούνα στο θώρακα και μαύρες τρίχες στο κεφάλι, την κοιλιά και τα πόδια. Οι εργάτριες μέλισσες μοιάζουν πολύ με τη βασίλισσα αλλά είναι μικρότερες. Το αρσενικό έχει μερικές χρυσές τρίχες στο πρόσωπό του αλλά κατά τα άλλα είναι σαν τις άλλες κάστες.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής: Αυτή η ευκοινωνική μέλισσα έχει πολύ μεγάλες αποικίες και φωλιές πάνω και κάτω από το έδαφος, χρησιμοποιώντας συχνά αχρησιμοποίητες τρύπες τρωκτικών ή χλοώδεις κάλτσες. Έχει μια μακρά περίοδο πτήσης, συνήθως από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο, αλλά εμφανίζεται ήδη από τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο στη Φλόριντα, όπου έχει μια σύντομη ή ελάχιστη περίοδο διαχείμασης. Επικονιάζουν τις υπαίθριες καλλιέργειες όπως η σόγια, ο ηλίανθος και τα φασόλια, καθώς και οι καλλιέργειες φρούτων και ξηρών καρπών.

Μοναχικές Μέλισσες

Γνωρίζουμε εκπληκτικά λίγα για τα περισσότερα είδη μοναχικών μελισσών, αν και αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα μελισσών μακράν! Στη Λατινική Αμερική και την Αυστραλία, πολλά είδη δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί και μερικές φορές, δυστυχώς, ένα νέο είδος εντοπίζεται μόνο για να κηρυχθεί αμέσως εξαφανισμένο. Οι μοναχικές μέλισσες για τις οποίες γνωρίζουμε περισσότερο είναι αυτές που επηρεάζουν τους ανθρώπους με κάποιο τρόπο ή αυτές που είναι εύκολο να βρεθούν.

VIOLET CARPENTER BEE ( XYLOCOPA VIOLACEA )

Εγγενής: Ευρώπη

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος ενός θηλυκού είναι 0,79 – 0,94 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,79 – 0,83 ίντσες.

Φυτά τροφίμων: Η Violet Carpenter Bee επισκέπτεται ένα ευρύ φάσμα πηγών γύρης και νέκταρ, συμπεριλαμβανομένων των ζιζανίων, του αιώνιου μπιζελιού, του νάρκισσου, των οπωροφόρων δέντρων και πολλά άλλα.

Περιγραφή: Αυτές οι μεγάλες μέλισσες, που ανήκουν στην οικογένεια Xylocopinae, είναι μαύρες με σκούρα φτερά, που σε έντονο φως λάμπουν μοβ ή μπλε. Φαίνονται καφέ σε κακό φως. Η κοιλιά είναι άτριχη. Τα θηλυκά έχουν μαύρες κεραίες, αλλά οι αρσενικές κεραίες έχουν δύο πορτοκαλοκόκκινα τμήματα κοντά στην άκρη. Τα αρσενικά είναι μικρότερα και περιστασιακά νάνοι.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής:Ληστής νέκταρ, αυτή η μέλισσα δραστηριοποιείται από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούνιο, εκτρέφοντας έναν και μερικές φορές δύο γόνους κάθε χρόνο. Φωλιάζουν από τον Απρίλιο σε νεκρόξυλο, μίσχους γρασιδιού ή καλάμια μπαμπού. Φωλιάζουν επίσης σε ξύλινα σπίτια και μερικές φορές θεωρούνται παράσιτα. Τα αρσενικά αναδύονται πρώτα. Μετά από λίγες μέρες αναζήτησης τροφής, περιπολούν πολλές φορές την ημέρα αναζητώντας θηλυκά. Μερικά αρσενικά είναι εδαφικά και καταδιώκουν τυχόν εισβολείς για απόσταση 135-165 ποδιών (40-50 m). Εάν ένα αρσενικό συναντήσει ένα θηλυκό κατά τη διάρκεια της περιπολίας του, θα ζευγαρώσει. Τα αρσενικά και τα θηλυκά μπορεί να έχουν πολλαπλά ζευγαρώματα. Το ζευγαρωμένο θηλυκό ανασκάπτει μια σήραγγα με μια σειρά από κύτταρα γόνου. Ολοκληρώνει ένα κελί πριν ξεκινήσει το επόμενο. Φτιάχνει πάστα γύρης και νέκταρ, πάνω στην οποία γεννά ένα μόνο αυγό, μήκους 0,4-0,5 ίντσες (9-12 mm). Σφραγίζει τον θάλαμο με σάλιο. Τα θηλυκά υπερασπίζονται τις φωλιές τους, εκπέμποντας διακοπτόμενους βόμβους ή πετώντας στον εισβολέα. Δεν είναι επιθετικοί με τον άνθρωπο και σπάνια τραγουδούν.

ΜΕΛΙΣΣΑ ΜΕ ΤΡΙΧΩΤΑ ΠΟΔΙΑ ( ANTHOPHORA PLUMIPES )

Εγγενής: Βόρεια Ευρώπη και Ασία

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος ενός θηλυκού είναι 0,51 – 0,59 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,51 – 0,59 ίντσες.

Τροφικά φυτά: Αυτή η μοναχική μέλισσα τρέφεται με πολλά ανοιξιάτικα λουλούδια, όπως το primrose, το lungworts, το Borage, οι Denettles, τα φασόλια και το δεντρολίβανο.

Περιγραφή: Πυκνά γούνινο, και τα δύο φύλα είναι διακριτικά. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα αρσενικά είναι συνήθως πορτοκαλί-καφέ, αλλά αλλού είναι γκρι ή μαύρα. Το κάτω μέρος του προσώπου του αρσενικού είναι κίτρινο και έχει χαρακτηριστικές μακριές μαύρες τρίχες στα επιμήκη μεσαία πόδια του. Τα θηλυκά είναι είτε μαύρα είτε καστανά με κίτρινες τρίχες στα πίσω πόδια τους. Η μεγάλη γκάμα χρωμάτων οδήγησε αυτή τη μέλισσα να ταξινομηθεί ως πολλά διαφορετικά είδη – αλλά τώρα αναγνωρίζεται ως ένα μόνο είδος, στην οικογένεια Apidae (φυλή Anthophorini). Είναι επίσης γνωστή ως η μέλισσα με πόδια.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής: Πρόκειται για μοναχικές μέλισσες που πετούν γρήγορα. Τα αρσενικά πέφτουν σε χειμερία νάρκη κατά τη διάρκεια του χειμώνα για να αναδυθούν στα τέλη Φεβρουαρίου ή τον Μάρτιο, με τα θηλυκά να βγαίνουν μερικές εβδομάδες αργότερα για να ζευγαρώσουν και να φωλιάσουν. Τα αρσενικά είναι άκρως εδαφικά και θα διώξουν τυχόν εισβολείς από την περιοχή τους, η οποία θα περιλαμβάνει τροφή και μια κατάλληλη τοποθεσία φωλιάς. Τα θηλυκά σχηματίζουν μακριές τρύπες φωλιών σε πήλινες τράπεζες, τοίχους από λάσπη ή μαλακό κονίαμα. Η φωλιά υποδιαιρείται σε μια αλληλουχία κυττάρων, καθένα από τα οποία περιέχει μια μάζα γύρης και νέκταρ πάνω στην οποία γεννιέται ένα μόνο αυγό. Ο κύκλος ζωής ολοκληρώνεται στα τέλη Ιουνίου.

ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ ΒΑΤΟΜΟΥΡΟΥ ( HABROPODA LABORIOSA )

Εγγενής σε: Αστικές, προαστιακές και αγροτικές περιοχές κατά μήκος της ανατολικής ακτής στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος ενός θηλυκού είναι 0,59 – 0,63 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,51 – 0,55 ίντσες.

Φυτά τροφίμων: Μύρτιλο, αλλά θα επισκεφθούν και άλλα άσχετα είδη για γύρη και νέκταρ, όπως το Gelsemium, το Quercus, το Cercis και άλλα.

Περιγραφή: Το θηλυκό είναι μαύρο με ανοιχτό τρίχωμα στο θώρακα και μαύρη γούνα στο κεφάλι. κάτω πλευρά του θώρακα και των ποδιών. Το αρσενικό είναι παρόμοιο αλλά έχει λευκή γούνα στο πρόσωπό του.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής:Αυτό το μέλος της οικογένειας Apidae (φυλή Anthophorini) δραστηριοποιείται από τα τέλη Φεβρουαρίου έως τα τέλη Μαΐου. Στη Φλόριντα, φαίνονται από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο. Η περίοδος πτήσης τους ταιριάζει με την περίοδο ανθοφορίας τριών έως πέντε εβδομάδων του μύρτιλου (Vaccinium spp.), το οποίο γονιμοποιούν. Κάθε χρόνο παράγεται ένας μόνο γόνος. Τα αρσενικά εμφανίζονται μέχρι και δεκαοκτώ ημέρες πριν από τα θηλυκά. Πετούν σε ζιγκ-ζαγκ μοτίβο πάνω από τις θέσεις των φωλιών και σχηματίζουν μια συστάδα ζευγαρώματος γύρω από ένα παρθένο θηλυκό στο έδαφος. Το ζευγαρωμένο θηλυκό βγαίνει για να σκάψει μια φωλιά με πολλούς θαλάμους. Ο κύριος άξονας κατεβαίνει σε δύο οβάλ φωλιές. Είναι επενδεδυμένα με μια λεπτή προστατευτική κηρώδη επικάλυψη που διαπερνά τα τοιχώματα των κυττάρων. Το ένα τρίτο κάθε κυττάρου είναι γεμάτο με μια μάζα γύρης με πάστα, πάνω στην οποία τοποθετείται ένα μόνο αυγό και το κελί καλύπτεται με μια κηρώδη επικάλυψη. Η φωλιά μένει αποσυνδεδεμένη. Μέχρι τον Αύγουστο, οι φωλιές περιέχουν preupae. Δεν είναι γνωστό ποιο αναπτυξιακό στάδιο διαχειμάζει. Τα λαγούμια μπορεί να είναι μεμονωμένα ή ομαδοποιημένα κάτω από τα απορρίμματα του δάσους, σε ανοιχτή άμμο ή σε χωμάτινες τρύπες. Οι φωλιές μπορεί να εγκαταλειφθούν εάν δεχθούν επιδρομές από μυρμήγκια της Αργεντινής.

SQUASH BEE ( ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΑ FULVA )

Εγγενής: Μεξικό, και βρίσκονται όπου καλλιεργούνται κολοκύθες.

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος ενός θηλυκού είναι 0,55 – 0,71 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,55 – 0,63 ίντσες.

Φυτά διατροφής: Κολοκύθα

Περιγραφή: Αυτές οι μέλισσες έχουν ασυνήθιστα μεγάλους κόκκους, χαρακτηριστικό των μελισσών που πετούν όταν τα επίπεδα φωτός είναι χαμηλά. Είναι μαύρα με χρυσοκοκκινοκαφέ πόδια και σκούρα πόδια. Έχουν μακριά, πυκνή ωχροχρυσαφένια γούνα και κίτρινα-καφέ φτερά. Είναι μέλη της οικογένειας Apidae (φυλή Eucerini) αλλά –σε αντίθεση με το είδος Peponapis– το αρσενικό έχει μαύρο πρόσωπο και το θηλυκό έχει κίτρινο πρόσωπο.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής:Τα άνθη της κολοκυθιάς ανοίγουν πριν την αυγή και μαραίνονται μέχρι να κλείσουν μέχρι το μεσημέρι. Αυτές οι μέλισσες είναι δραστήριες όταν τα άνθη είναι ανοιχτά, αναζητούν τροφή και ζευγαρώνουν πριν το μεσημέρι. Συχνά καταφεύγουν στα κλειστά λουλούδια και πρέπει να κόψουν ή να ξεσκίσουν το δρόμο τους από τη νεκρή άνθιση. Το θηλυκό φωλιάζει σε αργιλώδες έδαφος σε ανοιχτά λιβάδια μέσα σε μια συσσώρευση λαγούμια από παλαιότερα χρόνια. Σκάβει έναν κατακόρυφο άξονα, με ένα ανάχωμα από ανασκαμμένο χώμα ύψους έως και 4 ίντσες (10 cm) γύρω από την είσοδο. Οβάλ φωλιές σχηματίζονται από τον κύριο άξονα. Κάθε κύτταρο είναι επενδεδυμένο με μια προστατευτική ουσία και το ένα τέταρτο είναι γεμάτο με μάζα γύρης και μια λεπτή λεκάνη νέκταρ. Στη συνέχεια τοποθετείται από πάνω ένα μόνο αυγό. Τα κελιά είναι καλυμμένα και το λαγούμι είναι βουλωμένο. Οι αναπτυσσόμενες μέλισσες διαχειμάζουν ως προνύμφες, μεταμορφώνονται σε ενήλικα τον Ιούνιο/Ιούλιο, λίγο πριν την εμφάνιση τον Αύγουστο.

SWEAT BEE ( AUGOCHLORELLA AURATA )

Εγγενής: Βόρεια Αμερική, που εκτείνεται από τις ορεινές περιοχές και τις κεντρικές πεδιάδες έως τις πεδιάδες της Ανατολικής Ακτής.

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος ενός θηλυκού είναι 0,20 – 0,24 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,20 ίντσες.

Διατροφικά φυτά: Φραγκόσυκο, βαλτόχορτο, βατόμουρο και αστέρας.

Περιγραφή: Το θηλυκό είναι ανοιχτό πράσινο έως κιτρινοπράσινο ή χαλκοπράσινο, με χρυσόλευκες τρίχες στο πίσω μέρος του κεφαλιού, στον θώρακα, στα πόδια και στην κοιλιά και λευκές τρίχες στο πρόσωπο και στο μπροστινό μέρος του σώματος. Το αρσενικό είναι λαμπρό πράσινο ή κόκκινο του χαλκού.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής:Αυτή η πρωτόγονα ευκοινωνική μέλισσα (οικογένεια Halictidae, φυλή Augochlorini) είναι ενεργή από τον Μάιο έως τον Νοέμβριο. Το ζευγαρωμένο θηλυκό ή ιδρυτής φτιάχνει μια φωλιά, συχνά αθροιστικά, σε ένα χορταριασμένο ανάχωμα ή πλαγιά με νότιο προσανατολισμό, και προμηθεύει τα κελιά για τον πρώτο της γόνο. Κατά μέσο όρο γεννιούνται επτά αυγά. Οι νεαρές γυναίκες εμφανίζονται ως εργάτριες και είναι κυρίως στείρες. Η ιδρυτής γεννά περισσότερα αυγά, βασιζόμενη στις κόρες της για φαγητό και για να αναθρέψει τον αναπτυσσόμενο γόνο. Αυτός ο δεύτερος γόνος εξελίσσεται σε αναπαραγωγικό πληθυσμό αρσενικών και θηλυκών. Εμφανίζονται στα τέλη του καλοκαιριού και ζευγαρώνουν. Μόνο τα ζευγαρωμένα θηλυκά διαχειμάζουν. Σπανίως. μια φωλιά έχει δύο μικρούς συνιδρυτές, που παράγουν διπλάσια ποσότητα γόνου. Μοιράζουν καθήκοντα. με τη μία ιδρυτή να γεννά αυγά ενώ η δεύτερη αναζητά τροφή, παρά το ότι είναι ζευγαρωμένο θηλυκό. Εάν η βασίλισσα των ιδρυτών πεθάνει πριν δημιουργηθεί ο δεύτερος γόνος, μια από τις κόρες της γίνεται αντικαταστάτης της βασίλισσας. Οι φωλιές που παράγονται στα πιο βόρεια μέρη της σειράς των ιδρώτατων μελισσών τείνουν να είναι λιγότερο κοινωνικές, με ελάχιστους ή καθόλου εργάτες που παράγονται από το ζευγαρωμένο θηλυκό.

MASON BEE ( OSMIA CORNUTA )

Εγγενής : Ευρώπη

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος ενός θηλυκού και ενός αρσενικού είναι 0,39 – 0,59 ίντσες.

Φυτά τροφίμων: Αυτή η μέλισσα επισκέπτεται μια μεγάλη ποικιλία φυτών για γύρη και νέκταρ, ειδικά οπωροφόρα δέντρα όπως η μηλιά, η αμυγδαλιά, η δαμασκηνιά και η αχλαδιά.

Περιγραφή: Το θηλυκό είναι μια μαύρη μέλισσα με πορτοκαλί κοιλιά και πόδια, μαύρη γούνα στο πρόσωπο και τον θώρακα και μακριές κοκκινοκαφέ τρίχες στην κοιλιά. Τα αρσενικά είναι παρόμοια αλλά έχουν λευκή γούνα στο πρόσωπο και μαύρη κοιλιά με μακριές πορτοκαλί τρίχες.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής: Όπως οι περισσότερες μέλισσες (οικογένεια Megachilidae, φυλή Osmiini), αυτό το είδος προτιμά να φωλιάζει σε προϋπάρχουσες κοιλότητες. Τα αρσενικά εμφανίζονται πρώτα. Ένα πρόσφατα ζευγαρωμένο θηλυκό μπορεί να φτιάξει έως και επτά φωλιές με μια σειρά από κύτταρα γόνου που χωρίζονται από χωρίσματα λάσπης. Τα θηλυκά αυγά γεννιούνται πρώτα και εφοδιάζονται με μεγαλύτερες αποθήκες αποθεμάτων νέκταρ και γύρης. Τα αυγά εκκολάπτονται λίγες μέρες μετά την ωοτοκία τους, τον Φεβρουάριο/Μάρτιο, αλλά οι προνύμφες δεν είναι έτοιμες για νύμφη μέχρι τον Αύγουστο/Σεπτέμβριο. Φτάνουν στο στάδιο της ενηλικίωσης αλλά δεν αναδύονται. Αντίθετα, μπαίνουν σε διάπαυση και περνούν τον χειμώνα στα κελιά τους. Οι φωλιές των μελισσών Mason συχνά εισβάλλουν παράσιτα και αρπακτικά.

TAWNY MINING BEE ( ΑΝΤΡΕΝΑ ΦΟΥΛΒΑ )

Εγγενής: Ευρώπη. Ευρέως διαδεδομένο και κοινό σε πάρκα και κήπους, συμπεριλαμβανομένων γκαζόν, παρτέρια και κουρεμένες όχθες.

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος ενός θηλυκού και ενός αρσενικού είναι 0,39 – 0,55 ίντσες.

Φυτά τροφίμων: Ένα ευρύ φάσμα φυτών, συμπεριλαμβανομένων των ζιζανίων, των φυτών κήπου, των θάμνων και των δέντρων.

Περιγραφή: Το θηλυκό έχει μακριές, πυκνές, φωτεινές κοκκινωπές τρίχες στο πίσω μέρος του θώρακα και της κοιλιάς. Το υπόλοιπο σώμα και το κεφάλι της είναι καλυμμένα με μαύρα μαλλιά. Το αρσενικό είναι πιο αδύνατο και θαμπό καστανό, με αραιές κοκκινοκαφέ τρίχες και μια τούφα από λευκές τρίχες στο κάτω μέρος του προσώπου.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής: Αυτό είναι άλλο ένα μέλος της οικογένειας Andrenidae. Ένας μόνος γόνος παράγεται από τα τέλη Μαρτίου έως τα μέσα Ιουνίου. Οι φωλιές τοποθετούνται σε μεγάλες συσσωματώσεις. Οι μέλισσες πετούν έξω την άνοιξη, από τις αρχές Απριλίου έως τις αρχές Ιουνίου, όταν οι μηλιές, οι αχλαδιές και οι κερασιές ανθίζουν. Τα αρσενικά αναδύονται πρώτα. Πετώντας με ζιγκ-ζαγκ μοτίβα, αναζητούν νεοεμφανιζόμενα θηλυκά. Τα αρσενικά μπορούν να ζευγαρώσουν επανειλημμένα, αλλά τα θηλυκά ζευγαρώνουν μόνο μία φορά. Το ζευγαρωμένο θηλυκό ανασκάπτει έως και τρία λαγούμια φωλιάς σε επίπεδο χώμα, αφήνοντας ένα ανάχωμα χώματος σε κάθε είσοδο της φωλιάς, με τον κύριο άξονα να χωρίζεται σε τέσσερις ή πέντε πλευρικούς σωλήνες. Αδιαβροχοποιεί τους τοίχους με τερπενοειδή εκκρίσεις που λειαίνονται από την πυγιδιακή πλάκα της. Σε κάθε σωλήνα, τοποθετείται ένα μόνο αυγό. Ο γόνος εξελίσσεται σε ενήλικα και διαχειμάζει στα κύτταρά του. Η καστανόξανθη μέλισσα εξόρυξης δεν τσιμπάει.

Μέλισσες χωρίς τσίμπημα

Οι μέλισσες χωρίς τσίμπημα διανέμονται στις τροπικές περιοχές στην Αυστραλία, την Ασία, την Αφρική και την Αμερική (όπου βρίσκεται το 75% των ειδών). Όπως οι μέλισσες και οι βόμβες, είναι μέλη της οικογένειας των Απιδών, αλλά ανήκουν σε μια ξεχωριστή υποδιαίρεση, τη φυλή των Μελιπονίνων. Υπάρχουν πάνω από 500 γνωστά είδη, και πολλά άλλα μένουν να περιγραφούν. Λαμβάνοντας υπόψη την ποικιλομορφία και την οικονομική τους σημασία, οι μέλισσες χωρίς τσίμπημα παραμένουν ελάχιστα μελετημένες!

ROYAL LADY BEE ( MELIPONA BEECHEII )

Ιθαγενής: Μεξικό. Βρίσκεται σε τροπικά και υποτροπικά πεδινά τροπικά δάση και ξηρά δάση. Απειλούμενο είδος.

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος μιας βασίλισσας είναι προς το παρόν άγνωστο. Το μήκος του σώματος ενός εργάτη είναι 0,39 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,35 ίντσες.

Φυτά τροφίμων: Επισκέπτεται ένα ευρύ φάσμα φυτών, συμπεριλαμβανομένων των Apocynaceae, Cassia emerginata, Cordia gerascanthus και άλλα.

Περιγραφή: Μια καφέ μέλισσα με χρυσές λωρίδες στην κοιλιά και κοκκινοκαφέ πόδια. Έχουν απαλό γκρι τρίχωμα στο κεφάλι, τον θώρακα και τα πόδια. Τα μαλλιά είναι αραιά στην κοιλιά.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής:Αυτές οι μέλισσες φωλιάζουν σε κοιλότητες δέντρων σε ώριμα δάση. Διατηρούνται επίσης σε κούφια κορμούς ή τεχνητά κουτιά. Μέσα στην κοιλότητα, κάνουν στοίβες από σκούρο κερί χτένα. Αποθηκευτικές γλάστρες για μέλι και γύρη είναι χτισμένες στις άκρες της φωλιάς, προσαρτημένες στο τοίχωμα της κυψέλης. Σφραγίζονται όταν γεμίζουν. Δεν ταΐζουν τις προνύμφες τους αλλά εφοδιάζουν τα κύτταρα του γόνου με γύρη και αποθήκες μελιού. Η βασίλισσα γεννά ένα αυγό πάνω από τα αποθέματα και το κελί σφραγίζεται. Οι εργάτριες μέλισσες βοηθούν τη νεαρή μέλισσα να αναδυθεί, κόβοντας το πώμα από κερί έτσι ώστε η νεαρή μέλισσα να μπορεί να σκαρφαλώσει έξω από το χάρτινο κουκούλι της. Οι εργαζόμενοι είναι ειδικοί όταν αναζητούν τροφή. Παρόλο που οι τροφοσυλλέκτες νέκταρ και γύρης πραγματοποιούν τον ίδιο αριθμό πτήσεων, η διάρκεια ζωής τους διαφέρει. Παρατηρήθηκε ότι οι συλλέκτες νέκταρ ήταν δραστήριοι όλη την ημέρα αλλά πέθαιναν μετά από τρεις ημέρες, ενώ οι γυρεοσυλλέκτες δούλευαν μόνο μία έως τρεις ώρες την ημέρα και ζούσαν δώδεκα ημέρες. Αυτή η μέλισσα βουίζει-γονιμοποιεί τα λουλούδια και δεν είναι επιθετική.

SUGARBAG BEE ( TETRAGONULA CARBONARIA)

Εγγενής: Βορειοανατολική ακτή της Αυστραλίας. Κοινό σε κήπους, κοινοτικούς κήπους, οπωρώνες, δάση και παράκτιες περιοχές.

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος μιας βασίλισσας είναι 0,28 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός εργάτη είναι 0,6 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι 0,16 ίντσες.

Τροφικά φυτά: Εμφανίζεται σε ένα ευρύ φάσμα γηγενών φυτών, όπως ο ευκάλυπτος, η Καλλιστήμονα, οι κυκλάδες, καθώς και τα οπωροφόρα δέντρα και τα μη γηγενή φυτά του κήπου, όπως οι ηλίανθοι.

Περιγραφή: Τα μαύρα θηλυκά έχουν αραιά μαλλιά στην κορυφή του θώρακα και κοντά πυκνά μαλλιά στα πλαϊνά του θώρακα. Τα αρσενικά φαίνονται παρόμοια αλλά έχουν σκούρο κόκκινο-καφέ.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής:Η φωλιά είναι φτιαγμένη από κερί και ρητίνη, με τα κελιά γόνου τοποθετημένα σε σπειροειδή χτένα. Είναι χτισμένο σε κοιλότητα δέντρου ή τεχνητό κουτί. Οι μέλισσες αναζητούν τροφή σε απόσταση 25 μέτρων από την κυψέλη, επισκεπτόμενοι ένα ευρύ φάσμα φυτών. Αυτές οι μέλισσες αντιμετωπίζουν το μικρό σκαθάρι της κυψέλης και άλλα παράσιτα επικαλύπτοντας τον εισβολέα με μπαλόνι, ένα μείγμα ρητίνης και κεριού. Σταματούν την επίθεσή τους μόνο όταν το σκαθάρι σταματήσει να κινείται. στη συνέχεια συρρικνώνεται και πεθαίνει – στην πραγματικότητα, μουμιοποιείται. Μπορούν επίσης να υπερασπιστούν τη φωλιά επιθετικά. Οι εργάτες του Sugarbag μπορεί να σχηματίσουν «μαχητικά σμήνη», στα οποία χιλιάδες πεθαίνουν στη μάχη όταν μια αποικία επιχειρεί να εισβάλει ή να ληστέψει τη φωλιά μιας άλλης. Η μάχη σπάνια λαμβάνει χώρα στην ίδια τη φωλιά – προστατεύοντας έτσι τους γόνους και τις αποθήκες – αλλά οι υπερασπιστές σχηματίζουν ένα πολεμικό σμήνος και καταλαμβάνουν τους εισβολείς περίπου 6 πόδια (2 μέτρα) από τη φωλιά. Οι άνθρωποι διατηρούν αυτές τις μέλισσες σε φυσικούς κορμούς ή κυψέλες σε πόλεις και κήπους. Το μέλι τους διατίθεται στο εμπόριο ως «μέλι σε σακούλες».

IRATIM BEE ( LESTRIMELITTA LIMAO )

Ιθαγενής: Νότια Αμερική. Ευρέως διαδεδομένο στην ημίξηρη έρημο γνωστή ως λευκό δάσος, με κάκτους, μικρά ακανθώδη δέντρα και θάμνους.

Μέγεθος: Το μήκος του σώματος μιας βασίλισσας είναι άγνωστο. Το μήκος του σώματος ενός εργάτη είναι 0,24 ίντσες. Το μήκος του σώματος ενός αρσενικού είναι άγνωστο.

Φυτά τροφίμων : Αυτή η μέλισσα δεν επισκέπτεται τα φυτά για τροφή.

Περιγραφή: Λεπτή σκούρα μαύρη-καφέ μέλισσα με κόκκινα-καφέ πόδια, αραιά τριχωτή στο θώρακα και τα πόδια.

Συμπεριφορά και κύκλος ζωής:Αυτή η μέλισσα έχει χάσει την ικανότητα να αναζητά τη δική της τροφή. Δεν έχει καλάθι με γύρη και πρέπει να παρασιτούν οι jetai και άλλα είδη μελισσών, συμπεριλαμβανομένων των μελισσών. Επιτίθεται στις φωλιές των άλλων μελισσών για γύρη και μέλι και μπορεί επίσης να συλλέξει φυτικές ρητίνες και κυψελοειδή (ένα μείγμα κεριού και ρητίνης) από την επιδρομή φωλιά. Η επίθεση εξασθενεί και συχνά σκοτώνει την αποικία που έχει εισβάλει, λόγω απώλειας αποθεμάτων τροφής και απώλειας προνυμφών και ενηλίκων. Κατά τη διάρκεια της επιδρομής, το L. limo απελευθερώνει κιτράλη, μια φερομόνη συναγερμού. Όταν σκοτώνονται επιδρομείς μέλισσες, απελευθερώνεται ακόμη περισσότερη κιτράλη, προσελκύοντας αυξανόμενους αριθμούς ληστών μελισσών. Καθώς η οσμή διαπερνά την αποικία-στόχο, αποπροσανατολίζει επίσης τα είδη ξενιστή, αφήνοντάς τα ανίκανα να σχηματίσουν μια συνεκτική άμυνα. Αυτή η μέλισσα φτιάχνει τη δική της φωλιά σε μια φυσική σχισμή ή κοιλότητα, όπου αποθηκεύει τη μικτή γύρη και το μέλι σε γλάστρες. Έχει κοίλους σωλήνες γύρω από την είσοδο της φωλιάς και αυτές οι τυφλές σήραγγες φαίνεται να είναι μια άμυνα ενάντια στην επίθεση από αντίπαλες αποικίες. Αυτές οι μέλισσες μπορούν να πολεμήσουν για πιθανές τοποθεσίες φωλεοποίησης, με τις μάχες να κοστίζουν συχνά τη ζωή σε πολλές μέλισσες ληστές. Αυτές οι μάχες ρυθμίζουν την πυκνότητα του τοπικού πληθυσμού των ληστών μελισσών.

Τύποι ρόλων μελισσών σε μια κυψέλη μελισσών

Ενώ η παραπάνω λίστα υπογραμμίζει μόνο μερικούς από τους διαφορετικούς τύπους μοναχικών, χωρίς κεντρί και βομβόρων, η μέλισσα είναι η πιο μελετημένη και η πιο οικεία! Μέσα σε μία κυψέλη, υπάρχουν τρεις διαφορετικοί ρόλοι μελισσών που όλοι συνδυάζονται με συγκεκριμένα καθήκοντα για την υγεία και την επιτυχία της αποικίας.

Η βασίλισσα είναι ένα σεξουαλικά αναπαραγωγικό θηλυκό μέσα στην κυψέλη και συνήθως υπάρχει μόνο μία βασίλισσα ανά φωλιά στα κοινωνικά είδη μελισσών. Μια βασίλισσα έχει ακριβώς τα ίδια γονίδια με μια εργάτρια, αλλά εξελίσσεται σε βασίλισσα επειδή τρέφεται με επιπλέον μερίδες βασιλικού πολτού όταν είναι προνύμφη. Το κύριο καθήκον μιας βασίλισσας είναι να γεννά αυγά και να παράγει φερομόνες, ένα χημικό άρωμα που βοηθά στη ρύθμιση της αποικίας.

Η εργάτρια μέλισσα είναι μια θηλυκή μέλισσα που δεν είναι ικανή για σεξουαλική αναπαραγωγή και αυτός ο τύπος μέλισσας αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μέσα σε μια κυψέλη. Το πρώτο καθήκον μιας εργάτριας μέλισσας είναι μέσα στη φωλιά, να καθαρίζει και να φροντίζει τον γόνο, προτού προχωρήσει στη φύλαξη της εισόδου και τελικά στην αναζήτηση τροφής για γύρη και νέκταρ. Η αναζήτηση τροφής επιβαρύνει σοβαρά το σώμα της εργάτριας μέλισσας, ο οποίος φαίνεται καθαρά στο τεμαχισμό των φτερών της. Το καλοκαίρι, μια εργάτρια μέλισσα ζει μόνο περίπου ένα μήνα ως ενήλικη, αλλά την ανενεργή χειμερινή περίοδο, μπορεί να ζήσει για τρεις έως έξι μήνες.

Ο κηφήνας είναι μια αρσενική μέλισσα και δεν είναι ικανή να τσιμπήσει ή να φτιάξει μέλι. Ο κύριος σκοπός ενός drone μέσα σε μια κυψέλη είναι να ζευγαρώσει με τη βασίλισσα και μπορούν να ζήσουν για τρεις μήνες ή μέχρι να ζευγαρώσουν τελικά.

Μέλισσες εναντίον Σφήκες

Με όλες τις άλλες απειλές που αντιμετωπίζουν, οι μέλισσες μας χρειάζονται πραγματικά στο πλευρό τους! Τα μέσα ενημέρωσης έχουν αναφέρει ευρέως τις πρόσφατες απώλειες μελισσών, οδηγώντας σε μια σειρά απαντήσεων από ενδιαφέρον και ανησυχία έως οργή, αλλά συχνά αναφέρουν επίσης ότι οι μέλισσες τσιμπούν και μερικές φορές σκοτώνουν ανθρώπους. Ωστόσο, οι μέλισσες, σε αντίθεση με τις σφήκες, είναι πιθανό να τσιμπήσουν μόνο εάν η αποικία τους απειληθεί ή στριμωχτούν. Όπως είδαμε, οι άνθρωποι δεν είναι πάντα φιλικοί προς τις μέλισσες, αλλά μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να θέλουμε να τις βοηθήσουμε αν πιστεύουμε ότι είναι ο εχθρός.

Οι φόβοι των περισσότερων ανθρώπων για τις «μέλισσες» τροφοδοτούνται από την έλλειψη γνώσης ή από εσφαλμένη ταυτότητα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κίτρινο μπουφάν και η χάρτινη σφήκα μπορεί να τσιμπήσουν επανειλημμένα με το ομαλό (χωρίς) κεντρί τους. Πρόκειται για επιθετικές κοινωνικές σφήκες που φωλιάζουν κάτω από το έδαφος, σε κούφια δέντρα, σε σχισμές ή κάτω από τις μαρκίζες σπιτιών και παρόμοιων κατασκευών. Αυτές οι σφήκες έχουν λεπτή μέση, δεν διαθέτουν καλάθια γύρης και είναι λιγότερο τριχωτές από τις μέλισσες, αλλά πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να τις θεωρούν μπερδεμένες μέλισσες.

Πώς να προσελκύσετε διαφορετικούς τύπους μελισσών

Χωρίς τη βοήθεια των μελισσών, θα χάναμε μία στις τρεις μπουκιές τροφής που τρώμε, επομένως η προσέλκυσή τους σε έναν κήπο είναι απίστευτα σημαντική για τη δική μας ευημερία, εκτός από τη δική τους! Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να προσελκύσουν τις μέλισσες, αλλά συνολικά αυτά τα έντομα αναζητούν δύο βασικά πράγματα όταν επισκέπτονται τα φυτά: το νέκταρ και τη γύρη. Σύμφωνα με το The Spruce, το νέκταρ είναι φορτωμένο με σάκχαρα και είναι η κύρια πηγή ενέργειας της μέλισσας, ενώ η γύρη παρέχει μια ισορροπημένη διατροφή πρωτεϊνών και λιπών.